Jeetje wat is het weer lang geleden sinds ik het laatste blogje schreef! Helaas hebben we het soms persoonlijk zo druk, dat ik niet toe kom aan de blogjes. Maar gelukkig komt daar vandaag verandering in, want ik wil jullie graag laten weten hoe het de laatste 6 weken met de kittens gegaan is!

Nieuwe namen!

 
In de laatste blog liet ik al weten dat Lannister (Gavriel) en Freek (Gallagher) inmiddels gereserveerd waren en hun nieuwe roepnaampjes hadden gekregen! Inmiddels zijn ook onze 3 dames voorzien van lieve gezinnetjes en hele leuke nieuwe naampjes!

Giulia – Onze Giulia gaat wonen bij 2 andere kattenvriendjes en een heel warm en liefdevol gezin in Zoetermeer! Tijdens hun bezoekje heeft Giulia niet stil gezeten en heerlijk gespeeld ondanks de warmte die er die dag heerste. En ik had echt gedacht dat ik de rest van de dag weinig van d’r zal merken, maar ook nadat haar gezinnetje gedag had gezegd heeft ze nog uren rond gescheurd; wat een energie heeft ze toch! Haar nieuwe roepnaam wordt ‘Juultje’ of in het kort ‘Juul’. Toevallig noemde ik haar al ‘Giul’ wat bijna hetzelfde klinkt als Juul, dus heel erg te wennen aan haar nieuwe naampje hoeven we niet. Ik kan ook niet anders dan te zeggen dat het heel goed bij haar past!

Gwyneth en Guinivere – Gwyneth en Guinivere gaan gezellig samen verhuizen en wat zijn wij hier blij mee! Gwyneth is echt geen kitten dat goed alleen kan zijn, en ook al is Guinivere vele malen rustiger dan haar drukke zusje, samen zijn ze soms net een wervelwind. Ze matchen enorm goed bij elkaar, en hoe meer ik er op let, hoe vaker ik ze met elkaar om zie gaan. De 2 dames gaan verhuizen naar het prachtige Leiden, naar een heel lief en enthousiast gezinnetje! Deze 2 zullen ook als eerste verhuizen, dus wij tellen de laatste daagjes alweer af. Gwyneth zal de naam Pixie krijgen en Guinivere gaat Pebbles heten. Wij zijn inmiddels al helemaal gewend aan de nieuwe naampjes en het past echt perfect bij ze; twee schattige namen voor twee enorm schattige kittens!

Mama?

In de vorige blog schreef ik ook dat Miina hun surrogaat moeder was geworden. Grappig genoeg is ze dit nu nog steeds. Ze geeft nu letterlijk melk, wast ze, loopt moederlijk miauwend rond, brengt ze speeltjes als “prooi” en houdt ze strak in de gaten. Ik zal bijna denken dat Miina geloofd dat het echt haar kittens zijn!

En gek genoeg was niet heel lang na mijn vorige blog Luna een beetje klaar met haar kittens. Ze wilde ze niet meer zien, gromde wat af, en gaf soms zelfs een mep aan haar kinderen als ze iets te dichtbij kwamen en haar gegrom negeerde. Nu is dit op zich niet heel raar gedrag voor een moederpoes, maar ik vind het altijd toch wel sneu. Luna is ook de enigste van onze dames die dit gedrag vertoont. De kittens kwamen nog tijden blij aanhuppelen voor melk en knuffels met hun mama, maar Luna had er echt geen zin meer in. De teleurstelling droop bijna van ze af.

Gelukkig hadden ze tante Miina nog. Miina heeft de rol van Luna helemaal overgenomen en de kittens rennen nu vrolijk naar haar i.p.v. hun eigen moeder voor een fijne wasbeurt en wat lekkere verse melk.

Eind goed al goed?

De eerste enting

Uiteraard zijn de kittens inmiddels geënt en gechipt. De tweede enting staat voor morgen in de planning (deze is iets uitgesteld ivm een naar griepje wat alle kittens hebben gehad – deze is gelukkig nu weer helemaal over en de kittens doen het prima!) en ik heb er nu al de volste vertrouwen in dat dat helemaal goed gaat komen!

Tijdens de eerste enting hebben ze zich keurig gedragen. Wel vonden ze duidelijk de prikjes wat minder prettig, en dan vooral de prik van de chip, maar dit neem ik ze niet kwalijk. De meeste van onze kittens vinden de chip prik onprettig – en als je de naald ziet die daar voor wordt gebruikt snap je het meteen! Gelukkig vergeten ze beide prikken ook na enkele minuten en zijn ze al snel weer hun vrolijke zelf.

De controle hebben ze heel netjes doorstaan en het liefst hobbelden ze voor- en achteraf vrolijk door het hele gebouw heen. Het mandje vonden ze echt helemaal niks – zo opgesloten en zonder hun vrijheid – en dus hebben er uiteindelijk een paar vrolijk op de balie rond gebanjerd terwijl ik afrekende.

Allemaal goedgekeurd, gechipt en geënt zijn we weer op weg naar huis gegaan. Gelukkig vonden ze de rit in de auto niet zo erg en eenmaal thuis was het net alsof er niks gebeurd was. Misschien een uurtje meer slapen dan normaal, maar dat was dan ook alles wat we aan ze gemerkt hebben.

Castraties!

Ook zijn de kittens inmiddels allemaal gecastreerd. Ik vond het reuze spannend en liet ze met een brok in mijn keel achter bij de dierenarts op maandag 3 juli om 9 uur ‘s ochtends. Ik kan het niet helpen om me af te vragen wat ze denken als ze mee genomen worden naar achteren om klaargemaakt te worden voor een operatie. Gelukkig weet ik dat mijn dierenarts goed voor ze zal zorgen en kon ik zonder al te veel zorgen terug richting huis toen ze allemaal meegenomen waren.

De castraties zelf zijn prima gegaan. Al om 11 uur werd ik gebeld dat alles goed was verlopen en ze alweer wakker aan het worden waren. Wat gaat dat toch altijd weer snel bij die kleintjes! Echter kreeg ik ook de vraag of het klopte dat Lannister 2 verschillende kleuren ogen had. Tot zover ik wist had hij 2 prachtige blauwe kijkers, dus ik antwoordde dan ook met een aarzelende ‘niet dat ik weet?’. Omdat het verkleurde oogje van Lannister – 1 van zijn oogjes was groen geworden – nog even onderzocht moest worden kon ik de kittens helaas pas om 5 uur ophalen.

Gelukkig waren ze inmiddels allemaal goed wakker en eenmaal thuis zijn ze meteen gaan spelen en eten. Ook al hadden ze bij de dierenarts al 2 grote blikken voer op, hier thuis ging er ook nog heel wat in! Tjah, 1 uurtje nuchter voor de operatie en zo een groot spannend avontuur maakt honger blijkbaar. Haha.

Lannister’s oogje was inderdaad erg groen en we zijn er toch wel van geschrokken. Ook leek er een soort van waas overheen te zitten, alsof er vocht in zijn oog zat. Gek genoeg trok deze waas slechts 3 uurtjes na thuiskomst ineens weg, en de groene kleur verdween ook langzaam. De dag erna was het oogje mooi helder en alweer bijna helemaal blauw. En nu, enkele weken later, is er helemaal niks meer van te zien. Maar wat een avontuur! Wel een hele aparte reactie op de narcose en 1 die vrijwel nooit voorkomt. Toch wel heel speciaal om 1 dag een odd-eyed neva in huis te hebben.

Maar die blauwe kijkertjes zijn toch ook wel heel mooi en wij zijn blij dat er met zijn oogje verder niks aan de hand is.

Verder gaat het met alle 5 sinds de castratie erg goed. Ze hebben er weinig last van gehad, al kost het altijd een paar daagjes voor ze weer goed eten – niet anders dan anders. De wondjes zijn mooi klein en goed geheeld. Je kan er al bijna niks meer van zien! Voor ons een heel fijn gevoel dat ze dit nu hebben gehad en niet nog een keer hoeven mee te maken. Straks alleen nog de 2de enting en de verhuizing en verder een stressloos leven tegemoet!

Vakantie!

Pixie en Pebbles zullen naar verwachting 1 weekje na de 2de enting verhuizen. De andere kittens blijven allemaal wat langer i.v.m. de vakanties. Juultje en Freek blijven tot halverwege augustus, en Lannister zelfs tot eind augustus! En vinden wij dit erg? Helemaal niet! Wij kunnen zo nog even lekker genieten van onze schatjes. Want hoe dichterbij het uitvliegen komt, hoe moeilijker het altijd weer wordt. En ik weet nu al dat als ze verhuizen, ik ze erg ga missen. Want wat een topkittens zijn het weer. Je kan niet anders dan van ze te houden <3

Tot zover de blog van deze keer. Hopelijk tot snel!

En voor je er erg in hebt ben je ruim 8,5 week verder. Precies 61 dagen geleden werden onze kittens geboren, en nu is het alweer bijna tijd voor hun eerste enting. Aankomende maandag hebben wij hun afspraak staan, ook meteen voor het chippen, maar voor nu eerst nog een blog update om jullie te laten weten hoe het inmiddels met onze vrolijke 5ling gaat!

De eerste bezoekjes

De eerste bezoekjes zijn inmiddels alweer begonnen. Gavriel heeft inmiddels zijn nieuwe gezinnetje gevonden en zal verhuizen naar het prachtige Antwerpen, België. Zijn nieuwe roepnaam is Lannister, of Lenny in het kort. Wij zullen hem vanaf nu dus ook bij zijn nieuwe naam noemen. Zijn lieve gezinnetje zijn al helemaal dol op het ventje en kunnen volgens ons niet wachten tot het zover is! Maar helaas zal het nog wel even duren, Lannister zal met 13 weken zijn Rabiës enting krijgen, welke wettelijk benodigd is om de grens over te mogen, en mag met 16 weken leeftijd dan eindelijk verhuizen.

Gallagher is inmiddels ook gereserveerd en zal Freek gaan heten. Wij zullen hem vanaf nu dus ook bij zijn nieuwe naam noemen in de blogjes! Freek gaat verhuizen naar een liefdevol gezinnetje en zal daar hopelijk de al aanwezige goudvis met rust laten. Zijn nieuwe gezinnetje komen hem snel weer bezoeken, dat laat de tijd tot het eindelijk zover is hopelijk wat sneller gaan!

De 3 zusjes Giulia, Gwyneth en Guinivere staan momenteel in optie; wij hopen dat deze 3 lieve meiden ook snel hun huisje vinden.

De kittens doen het altijd geweldig tijdens het bezoek, al zijn ze niet echt heel actief bij de meesten. Dit komt omdat de kittens graag, uren voordat het bezoek komt, rondrennen achter alles en iedereen aan en zodra het bezoek er is vallen ze uitgeput in slaap en horen we ze de eerste paar uren niet meer. Grappig hoe ze dat altijd weer zo plannen. Gelukkig maakt het het bezoek weinig uit en zijn slapende kittens ook heel leuk!

Nieuwe mama Miina

Onze Miina is enkele weken geleden gecastreerd. Miina was wel een poes die altijd dol was op (haar) kittens en ik vroeg me erg af wat voor effect de castratie hierop zou hebben. Zou ze nog wel gelukkig zijn hier, tussen al die drukke kittens?

Maar natuurlijk maakte ik mij weer druk om niks. Slechts 3 weken later en Miina heeft zich ontpopt als nieuwe moeder van de kittens van Luna. Ze laat ze bij haar “drinken” (meer sabbelen dus, want melk geeft ze (nog) niet), ze wast ze, ze miauwt als een moeder en maakt zich continue druk om het welzijn van de kittens. Als er bijvoorbeeld 2 met elkaar spelen, en 1 maakt een wat zeurderig geluidje omdat hij/zij aan het verliezen is, komt Miina meteen aangesneld om dat kittentje gerust te stellen. Als er een kittentje roept om haar mama, omdat ze lekker wil drinken (Eigenlijk altijd Guinivere die dit doet), komt Miina aangesneld, terwijl Luna er 3 keer zo snel vandoor rent.

En als er 4 kittentjes bij Miina liggen te sabbelen? Dan komt Luna er ook gezellig bij. Niet om haar kittens toch nog wat melk te gunnen, maar om zelf een welverdiende wasbeurt te krijgen van haar beste vriendinnetje.

Wat een heerlijk stel.

Rauw eten!

Brokjes en natvoer waren onze kittens al een tijdje aan gewend. Rond 4 weken zijn ze begonnen dit te eten en inmiddels geeft Luna ook bijna geen melk meer en schopt haar kittens geregeld gewoon weg als ze willen aanleggen bij haar. Ze hebben aan hun brokjes en natvoer inmiddels ruim voldoende en groeien nog altijd als kool. Alle kittens zijn inmiddels ruim boven de kilo in gewicht!

Maar inmiddels hebben we hun ook kennis laten maken met rauw vlees. Wij geven de kittens BARF-rollen, in de smaken konijn, eend en vis. Wij hopen hier snel nog meer smaken aan toe te voegen, maar ze moeten eerst maar even wennen. Ook de eendagskuikens zijn besteld, maar helaas nog niet binnen. Daarop moeten ze dus ook nog eventjes wachten!

Ze vinden het wel enorm lekker. Vooral de konijn was hier grote favoriet. Ze vonden die smaak zo lekker, dat ze het bordje waarop het lag nog een half uur lang hebben nagelikt, terwijl er echt niks meer op te vinden was. Hij kon zo terug in de kast! Nou ja, bijna dan.

Wij geven onze kittens momenteel 3x per week rauw, 3x per week blik en verder zijn er altijd brokjes beschikbaar. Wat worden ze hier toch weer heerlijk verwent met al dat lekkers!

Gekke trekjes

Het leek me ook nog leuk om even te kijken naar wat aparte trekjes van onze kittens, die ons per individu erg op vielen:

Gavriel “Lannister”

Lannister heeft een erg lage concentratie. Alles is zo leuk om te doen, dat hij helemaal geen tijd heeft om even mooi te zitten voor een foto, of even rustig te zitten op de weegschaal voor ons dagelijkse weegmomentje. Met alle andere kittens zijn we met het wegen altijd zo klaar, maar met Lannister zijn we wel zo een 10 minuten bezig. Ook eergisteren tijdens de fotoshoot van de kittens voor een mooie groepsfoto van het stel, was hij de rede dat het niet gelukt is. Waar wij altijd druk zwaaien met een stokje, de kittens snel naast elkaar zetten en een foto schieten voor ze doorhebben wat er precies gebeurd, was Lannister al 2 verdiepingen hoger voor ik überhaupt het knopje van mijn fototoestel kon indrukken. Uiteindelijk hebben wij dus maar de foto’s van de katers en poesjes apart gedaan. Nog wel een prachtig resultaat gelukkig. Ja, aan onze kleine Lenny hebben wij echt onze handen vol soms!

Giulia

Giulia is totaal niet van de nieuwe speeltjes. Altijd als we haar iets nieuws introduceren hopt ze er eerst nieuwsgierig, maar toch ook een beetje bangig, omheen en valt ze het heldhaftig aan. Dit aanvallen gebeurd ook altijd precies hetzelfde – eerst doet ze haar pootje omhoog, schuift ze voorzichtig naar voren en weer naar achteren, en na een paar keer heen en weer bewogen te hebben maakt ze 1 snelle beweging om het item te slaan, springt vervolgens weer ver naar achter en blaast naar het levenloze nieuwe speeltje. Dit herhaalt zich zo een 10x voor ze normaal met het speeltje durft te spelen. Echt van de nieuwe dingen is ze dus niet, maar ik moet er altijd erg om lachen, dus ze heeft al veel nieuwe speeltjes gehad. Haha. Ook leuk: Haar favoriete slaapplek is nonchalant boven op onze eettafel – hier ligt ze bijna altijd!

Gwyneth

Gwyneth is erg van het knuffelen en aandacht vragen. Ze kan ineens luid piepend voor je voeten staan, of voor een beeldscherm of op een krant zitten, omdat ze graag aandacht wilt. Ze is ook echt niet bang om haar neus in jouw gezicht te duwen in haar zoektocht naar aandacht. Als ze dan eindelijk de aandacht krijgt die ze wilt, ploft ze spinnend bij je op schoot om lekker te kroelen (en af en toe je hand te vangen). Tot je ineens ophoudt met aaien. Dan piept ze weer luid, want ze had helemaal niet gezegd dat je mocht stoppen! Zo ook nu, terwijl ik deze blog schrijf, heb ik een rollende en spinnende Gwyneth al 10x van mijn toetsenbord moeten halen. Gelukkig is de blog bijna af, en kan ik haar weer bergen aandacht geven.

Guinivere

Zoals hiervoor al verteld, is Guinivere nog erg aan haar mama gehecht. Zo loopt ze haar graag constant achterna om lekker te sabbelen, ook al heeft mama hier helemaal geen zin meer in. Miina biedt zichzelf dan wel aan, maar Guinivere wil echt enkel haar mama en laat Miina links liggen. Na een tijdje achter Luna aan gehobbeld te hebben, geeft ze het op en ploft gewoon neer op de plek waar ze op dat moment staat. Slechts 2 seconde later slaapt ze al. Wij vinden haar dan ook vaak op de meest rare plekken slapend op de grond. Guinivere kan ook de meest gekke geluiden maken als je haar aandacht geeft en ik heb met haar ook al een paar goede gesprekken gehad (ze miauwt graag terug).

Gallagher “Freek”

Freek is, in tegenstelling tot zijn niet-meewerkende broertje, de braafste van het stel. Bij het wegen zit hij netjes stil en bij de fotoshoot zit hij netjes en mooi terwijl de rest om hem heen springt en doet. Zijn braafheid zie je ook in zijn gedrag buiten cattery-benodigdheden om. Als hij wil eten, maar zijn broertje en zusjes duwen hem opzij, blijft hij netjes wachten tot hij aan de beurt is. Zijn we met ze aan het spelen met een stokje, dan wacht Freek netjes aan de zijkant tot het zijn beurt is. En in een gevecht met een broertje of zusjes? Freek verliest altijd. En het maakt hem ook helemaal niks uit. Echt een heerlijk relaxed ventje, die me echt doet denken aan de grote vriendelijke reus (hij is immers de grootste van het stel).

Tot zover de blog van deze keer. Hij is wat langer dan gepland, maar hopelijk niet minder leuk! Tot de volgende blog!