Wat een raar idee dat er nu alweer 8 weken voorbij zijn gegaan sinds de geboorte van onze drieling! In deze blog vertel ik jullie graag over de afgelopen tijd, hun avonturen, en hun grote vooruitgangen!

Kittens – Extra informatie en advies

De kittens zijn inmiddels weer oud genoeg om bezoek te ontvangen en zoals altijd hebben wij hun persoonlijk pagina weer geüpdate met nieuwe foto’s en extra informatie over de kittens plus een advies over wat voor huisje we voor elk kitten zoeken. Deze laatste update wil ik graag met jullie ook in deze blog delen, omdat het goed de huidige karakters van de kittens omschrijft:

Hope – Hope is een echt mama’s kindje. En dan niet perse naar moeder Tina toe, maar wel enorm naar mij. Hij zit graag bij me in de buurt, kan uren op schoot spelen met mijn trui, en voelt zich ook het veiligst bij mij als zijn “mama”. Vreemden vind hij een beetje spannend, maar zodra hij je goed kent, zal hij jouw allerbeste vriend zijn. Wij zoeken voor Hope een huisje zonder andere huisdieren en zonder kleine kinderen. Een huisje waar hij rustig kan wennen en lekker zichzelf kan zijn, en het liefst ook het grootste deel van de dag bij zijn ‘mama’ of ‘papa’ op schoot kan hangen.

Hero – Onze Hero is een echt speels mannetje, die wel van een uitdaging houdt. Het liefst rent hij de hele dag vrolijk door het huis, speelt met alles wat maar los en vast zit (inclusief handen en voeten) en kan met 1 blik elk mensenhart veroveren. Hero weet heel goed dat hij een lief, klein, schattig kitten is, en zal dit ook gebruiken om te krijgen wat hij wil. Hero kan goed op zichzelf spelen, maar het liefst speelt hij toch met zijn broertjes. Voor Hero zoeken wij een huisje waar hij niet te lang alleen zal zitten, en het liefst een huisje waar al een katje aanwezig is, of waar hij heen kan met een broertje. Een huisje waar hij zijn energie kwijt kan (die heeft hij voor 10) en zijn charmes kan gebruiken.

Hunter – Hunter is een lekker rustig ventje, met af en toe een druk speeluurtje (of 5). Hij kan helemaal opgaan in zijn spel en vergeet dan ook letterlijk alles en iedereen om hem heen. Hij valt geregeld van de bank of van de trap, gewoon omdat hij met iets anders bezig is en als een blind kipje door het huis rent. Hunter kan echt niet zonder zijn broertjes, en je kan de liefde van zijn kant uit naar zijn broertjes en mama Tina duidelijk voelen. Knuffelen vind Hunter ook heel fijn, maar hij wordt al snel afgeleid door die leuke speelgoedhanden en vergeet dan al snel weer dat het nu knuffeltijd was en dat hij langzaam in slaap aan het vallen was. Voor Hunter zoeken wij een huisje waar hij in de toekomst lekker kan vensterbank-/bankhangen, en waar hij mogelijk met een broertje heen kan verhuizen.

Hero en Hunter staan inmiddels in optie en zullen snel gereserveerd worden (En ze zullen heerlijk samen blijven!). Voor Hope zoeken we nog een huisje.

Kittens – Vooruitgangen

De kittens hebben enorme sprongen gemaakt de afgelopen weken. De kattenbak hebben ze inmiddels prima door. Ze waren er zelfs zo goed in dat we niet 1 ongelukje hebben kunnen vinden! Ook waren ze de kittenren al snel zat en konden ze allemaal binnen enkele dagen al uit het verblijf ontsnappen. We hebben het nog een paar nachten geprobeerd, maar de kittens ontsnapten al 1 minuut nadat wij de kamer hadden verlaten en dus hebben we het na een paar dagen maar opgegeven om ze ‘s nachts nog in de kittenren te laten slapen. Ook kittens blijven katten – hun wil is uiteindelijk wet!

Inmiddels hebben ze ook de trap al goed door, al komt er heel af en toe nog een kittentje naar beneden gerold. Moeder Tina loopt graag van boven naar beneden met allemaal speeltjes voor haar kittens, luid miauwend dat ze weer een prooi voor ze heeft gevangen, en de kittens willen dan haar hard achterna rennen. Dat is allemaal natuurlijk heel lief en goed te doen, tot ze bij de trap komen en daar ook vanaf willen rennen. Vervolgens komen er 3 kittens naar beneden gerold, rent Valentina weer heel hard bezorgt naar boven (waardoor de kittens haar weer volgen, wat natuurlijk ook niet goed gaat) en zo gaat dat wel eventjes door. Wel een heel schattig gezicht, maar ik ben inmiddels 10 jaar ouder geworden. Gelukkig zijn ze het nu redelijk gewend en heb ik al een stuk minder zorgen.

Ook het eten en drinken vergaat de kittens prima. Af en toe mogen ze nog wat melk drinken bij hun mama, maar ze doen het erg goed op water, brokjes en natvoer. Ze vinden elk natvoer dat ik ze geef ook heerlijk en hebben totaal geen voorkeur – als het maar eten is. Ze wegen met hun 8 weekjes leeftijd alweer 1065, 1230 en 1105 gram.

Kittens – Papa Ragnar!

Onze Valentina is erg beschermend naar haar kittens, en helaas betekend dit dat er naast Tina en haar kleintjes geen andere katten de kamer in mogen. Inmiddels is Ragnar goed geaccepteerd en zit hij geregeld in de kamer te kijken naar zijn kleine grut.

In het begin vonden ze hem maar doodeng. Wat een eng, groot en pluizig monster was hij! Luid grommend en blazend, met hoge ruggetjes, liepen de kittens naar hem toe om toch stiekem even te ruiken. Ragnar, die reuze nieuwsgierig was naar die kleine bolletjes wol, liep er dan ook stoer op af, wat de kittens weer doodsangsten uit liet slaan. Waarom bewoog hij toch?!

Inmiddels zijn ze dikke vriendjes. Hero heeft zelfs zijn papa al een wasbeurt gegeven, al werd deze niet echt gewaardeerd. Ragnar is immers een grote stoere vent, die hoeft niet gewassen te worden door zo een klein mormel. Ragnar is gelukkig wel heel lief en zal zijn zoontjes nooit pijn doen. Heel af en toe betrap ik hem er ook op dat hij met ze wil spelen, maar hij vind ze nog wat eng omdat ze zo klein zijn, dus houdt hij gepast afstand. Ik denk niet dat het heel lang zal duren tot hij met ze gaat spelen!

Kittens – Kennis maken met Miina, Luna en Emori

Omdat de kittens ook de trap opgaan kan Tina er niet meer omheen, ook Miina, Luna en Emmy moeten kennis maken met de kleintjes! Dit is pas sinds kort, maar Miina en Luna hebben de ukkies al helemaal geaccepteerd. Ze ruiken af en toe aan ze, maar verder laten ze hen hun gang gaan. De kleintjes zijn ook totaal niet bang voor die 2 grote poezen, en lopen er stoer stampend op af. Kleine monstertjes zijn het, ik denk dat Miina en Luna het daar helemaal mee eens zijn!

Emmy vind het wel allemaal nog spannend. Dit is haar eerste keer dat er kittens in huis zijn, en ze weet niet zo goed wat ze er mee moet. Ze vind ze interessant en loopt ze achterna, maar zodra ze in haar buurt komen, of überhaupt alleen maar haar kant op kijken, rent ze er hard vandoor. Ze is erg nieuwsgierig, maar het is toch ook nog wel spannend. Wij hopen dat ze snel aan de kittens went en wie weet ook wel snel met ze zal spelen. Ze is zelf pas 8 maanden oud, en zit nog vol met kitten-energie dat ze graag wil delen met andere katten!

Het gaat dus enorm goed met de kittens van ons H nest! Volgende week dinsdag hebben wij hun eerste enting geplant, want dan zijn ze alweer 9 weken oud. De tijd gaat weer veel te snel, dus ik ga snel weer even naar de bank om van de slapende kleintjes te genieten. Tot de volgende blog!

De tijd vliegt – de kittens van ons H nest zijn morgen alweer 4 weken oud! En wat hebben ze een sprongen vooruit gemaakt! In deze blog lees je alles over hun vooruitgangen en avonturen de afgelopen weken.

Hero – weer beter

In de vorige blog schreef ik over Hero, dat hij niet lekker was en aan de antibiotica zat. Dit hebben we zo een week moeten volhouden, voor zijn rocheltje verdwenen was en ik het aandurfde om ermee te stoppen. Het is gelukkig ook niet terug gekomen en Hero is nog altijd de grootste van het nest – zo een last had hij er dus gelukkig ook niet van!

Kittens – oogjes open

Onze kittens van het H nest ontwikkelen lekker vlot. Ze groeien als kool (gisteren alweer 478, 562 en 544 gram), de navelstrengetjes vielen er al af op dag 2 en 3 (en we hebben ze gehad waar ze met 5 weken nog niet afgevallen waren), en de oogjes openden prachtig op tijd (net voor de 2 weken foto waren ze allemaal open). Hope was de eerste en opende zijn oogjes op dag 10, Hero op dag 11, en Hunter volgde netjes op dag 12. Ze konden me ook al goed horen en vooral de 2 neva’s miauwden terug als ik tegen ze praatte. Inmiddels doen ze dit een stuk minder, maar miauwen kunnen ze nog altijd als de beste!

Kittens – op ontdekking

Onze kittens zijn boven in een kamertje geboren. Normaal worden ze geboren in de huiskamer, maar omdat Valentina zich in de huiskamer niet heel fijn voelt, hebben we haar in een privékamertje laten bevallen. Helaas werd het wel steeds kouder en lastiger om de kamer warm te houden, en hebben we met 2 weken leeftijd moeten besluiten de kittens naar beneden te halen (zeker met Hero’s toen nog dreigende longontsteking was het niet veilig zo in de kou).

Gelukkig vind Tina het heerlijk beneden en had ze niet lang nodig om te wennen aan de nieuwe omgeving. Ook heeft ze de kittens niet meer verplaatst – iets wat ze boven in het kamertje wel geregeld deed. De kittens hebben van de verhuizing weinig meegekregen, al waren hun oogjes en oortjes toen al wel open. Hun vinden alles wel best, als hun mama er maar bij is.

Al snel hebben wij het kittenverblijf er weer bij gehaald, zodat de kittens iets meer ruimte hadden om in te lopen – ze waren al zo actief in de geboortedoos, dat duidelijk de behoefte voor meer ruimte aanwezig was! Hope was de held van het stel en liep binnen enkele seconden al rond. Hero volgde al snel, maar voor Hunter was het nog niet nodig. Het heeft bij hem een stuk langer geduurd voor hij ook echt rond ging lopen en zich er fijn bij voelde!

Na een tijdje werden ze ook enorm actief in het kittenverblijf. Ze speelden met elkaar, renden rond, en grepen alles wat maar op speelgoed leek – zelfs het dekentje wat onder hun voetjes lag werd gezien als speelgoed. En dus werd het kittenverblijf geopend, en vandaag de dag mogen ze overdag de hele dag door de huiskamer lopen. En wat vinden ze het leuk!! Ze lopen wel nog geregeld terug naar het kittenverblijf om daar te slapen, of om daar bij mama te drinken, maar ze komen steeds meer los. Hunter heeft zelfs gisteren voor het eerst in de huiskamer geslapen, naast de bank!

Ze worden al echte katjes, met duidelijke verschillen in karakter. Heerlijk!

Kittens – karaktertrekjes

De onderlinge verschillen worden nu wel echt steeds duidelijker, en in dit hoofdstukje wil ik jullie graag wat van die verschillen meegeven.

Hope

Hope begon toch wel als held van het stel. De eerste om het kittenverblijf te verkennen, en de eerste die het kittenverblijf uit rende om de kamer te verkennen. De brokjesbak was ook reuze interessant en hij likte als eerste al aan de brokjes (en hij was pas net 3 weken!)

Maar Hope heeft zijn heldhaftigheid een beetje opgebruikt. Waar hij voorheen de drukste was, is hij nu de rustigste van het stel. Ook loopt hij niet meer vooraan in het verkennen, maar vind hij het kittenverblijf toch een fijner plekje. Hij is ook de enigste die nog niet zelf op de bank is geklommen, en ook de enige die vaak wakker is, als de anderen slapen. En hij maar om zijn slapende broertjes heen springen! En zodra hij in slaap valt, is de rest ineens spontaan wakker en valt hem lastig. Tjah, dat schema moet nog even op elkaar afgestemd worden.

Verder is Hope een heerlijk vrolijk dartelend ventje, wat rustiger in karakter, maar wel met zijn wildere momenten. Hij vind alleen spelen vooralsnog prima (heeft ook weinig andere keus wanneer de rest slaapt als hij wakker is.) en hangt ook geregeld in het kittenkrabpaaltje.

Hero

Hero is een echte avonturier. Hij loopt het hardste door de kamer, rent naar alle nieuwe dingen, en was de allereerste om die hoge bank te beklimmen! Ook is hij best een slim ventje – zo eet hij al natvoer van mijn vinger, maar wel enkel van mijn vinger. Waarom moeilijk doen als je ook gevoerd kan worden?

Hero is ook echt een mannetje dat alles goed vind. Pak je hem op, prima. Moet hij terug in het kittenverblijf om te slapen? Prima. Moet hij zelf de bank afspringen met gevaar voor eigen leven? Prima. En vervolgens rolt hij heldhaftig van de bank af alsof hij nooit anders heeft gedaan.

Qua energie heeft Hero toch wel het meeste van het nest, al is ook hij wat relaxter in zijn manier van doen. Ik denk dat hij heerlijk gaat genieten van alle nog aankomende avonturen in de toekomst. Dit ventje is voor niets en niemand bang!

Hunter

Hunter begon juist als de traagste van het stel. Hij had niet zoveel haast met het ontdekken van nieuwe dingen of met het rondlopen in het kittenverblijf of de huiskamer. Inmiddels heeft hij wel ontdekt hoe leuk het kan zijn, en loopt hij het verste de huiskamer in. Hij rent zelfs al rondjes en heeft gisteren voor het eerst een dutje gedaan buiten het kittenverblijf (naast de bank op een dekentje).

Hunter heeft inmiddels ook de bank ontdekt en zit er geregeld op. Veel vaker dan stoere broertje Hero. Vervolgens piept meneer wat af, en als blijkt dat niemand hem van de bank af komt helpen springt hij maar zelf naar beneden. Maar eng is dat wel! Zo viel hij net, tijdens het schrijven van dit blogje, op zijn moeder’s buik, welke figureerde als opvangkussen. Hunter komt voor mij niet over als heel slim ventje (zoals zijn broertje), maar dit vond ik dan wel weer geniaal bedacht! En terwijl hij nog aan het vallen was op de buik van zijn mama, had hij al een tepel te pakken en lag hij alweer te drinken. Haha.

Hunter is een lekker relaxed mannetje (eigenlijk alle 3 wel dus), dol op spelen (het liefst de hele dag, de slaap overvalt hem dan ook geregeld), en een echte allemansvriend. Hij kan wel heel erg klagen als hij weer de weg kwijt is, of als hij wil dat je hem helpt,en is wat luier ten opzichte van de rest als het komt tot oplossingen zoeken. Maar met die lieve vragende oogjes van hem, en dat zielige piepje, kan ik het toch niet laten om hem te helpen als hij dit vraagt. Dus misschien is dat luiere ook wel een beetje mijn schuld. Ik werk er aan!

Het gaat dus enorm goed met de kittens van Valentina! Ze groeien goed, ontwikkelen goed, en lopen al lekker los in de huiskamer. Vandaag beginnen we met de kattenbaktraining, maar daaroverlees je dus in de volgende blog. Tot dan!

De eerste week van onze drieling is weer voorbij gevlogen. Helaas was het geen geweldige eerste week, maar het kan ook veel slechter dus ik wil niet al te veel klagen. Wat er niet zo geweldig was? Lees snel verder en leer meer over onze kleine mannetjes hun eerste week!

Mama’s Melk

Daar Tina haar vorige nest fikse tepelontstekingen heeft gehad, heb ik haar vanaf het begin extra in de gaten gehouden. En helaas voelde ik al op dag 1 flinke stuwing, en merkte ik ook dat ze er erg last van had. Ik mocht er zelfs op den duur niet meer aankomen (wat toch nodig is om haar met de stuwing te kunnen helpen) en helaas zijn we dus toch op en neer geweest naar de dierenarts. Gelukkig was het nog niet ontstoken, en met behulp van wat metacam heb ik Tina van haar stuwing af kunnen helpen. Inmiddels is alle stuwing weg, en zijn Tina en haar kinderen dolgelukkig.

Ze komen enorm goed aan op mama’s melk, en je zou het bijna slagroom willen noemen. Hope, de kleinste van het stel, is geboren met 104 gram en is inmiddels alweer 206 gram en dus ruim 100 gram aangekomen de afgelopen 7 dagen! En als je dat al netjes vind, dan hou je maar vast voor de volgende 2. Hero, onze grote stoere man, ging van 124 naar 252 gram en is de zwaarste van het stel. En onze Hunter ging van 114 gram bij de geboorte naar alweer 238 gram en heeft zijn geboortegewicht ruimschoots verdubbeld. Wat zijn wij trots op dit stel!

Hero is niet lekker!

Na het voorval met Tina en haar stuwing hoopte we dat het daarbij zou blijven en de kittens en mama nu lekker een paar rustige weken in het verschiet hadden. Hero, de grootste van het stel, is een echte schrokker en waarschijnlijk heeft hij iets te gulzig gedronken; vocht is in zijn longetjes gekomen en dit is voor kleine kittens erg gevaarlijk. En daarom zijn wij zaterdag op zondagnacht gezellig met moeder en de kids naar Gorinchem gereden om een bezoekje te brengen aan de dierenarts. Bezoekje #2.

Gelukkig was het nog niet heel erg, en leek er nog geen sprake te zijn van een longontsteking. Nu klonk het ook niet zoals Edison destijds had (hij had wel een longontsteking), maar gezond klonk het ook niet. Onze Hero zit nu dan ook op antibiotica en heeft zowel die nacht, als gister overdag (alleen) een bezoekje gebracht bij de dierenarts om toch wat vocht weg te halen en te kijken hoe het met hem gaat. Het rocheltje is er nog wel, maar hij is vandaag weer stukken levendiger dan zaterdagnacht. Ook komt hij zelf prima aan, en hoef ik, naast 2x daags AB geven, gelukkig niks te doen. De vooruitzichten zijn erg goed, en de AB is enkel als voorzorg om te voorkomen dat het in een longontsteking ontwikkeld.

Komt wel goed met onze grote stoere man.

De kittens zijn verdwenen!

De 2 bezoekjes aan de dierenarts waren voor Valentina wel wat veel. We kunnen duidelijk aan haar merken dat de stress redelijk hoog zit, en dat heeft ze ons vanochtend ook even laten merken. Ik liep blij haar kamertje in (ze is boven bevallen), werd vrolijk begroet door een veel te blije Tina (wat ik al verdacht vond) en schrok toen ik merkte dat de doos waar de kittens normaal in lagen leeg was!

In mijn gedachte was Hero al overleden aan een erge longonsteking, was Hope al ernstig onderkoelt, en was Hunter uitgehongerd en wanhopig op zoek naar zijn mama. Maar gelukkig waren dit maar gedachten, want achter de doos, half onder de bank, vond ik 3 kittens rustig slapend op een dekentje. Hope net naast het dekentje, maar warm gehouden door zijn twee dikke broertjes.

Inmiddels liggen ze weer in de doos, met een dekentje er overheen voor wat meer beschutting (Tina’s wens), en hopelijk hoef ik ze morgen niet weer te zoeken. Maar gelukkig is Valentina een hele goede mama, en weet ze heel goed wat het beste is voor haar en haar kittens.

Neva kleurtjes!

Hero’s kleur kan niet missen. Hij is duidelijk zwart met een mooie wit aftekening (Ik heb geprobeerd het op de foto duidelijk te laten zien – zijn aftekening is zo gaaf!). Maar Hope en Hunter zijn neva’s, en zoals bekent komt hun kleur pas later naar voren.

Inmiddels ben ik vrij zeker over hun kleur en laat ik jullie graag weten dat Hope hoogstwaarschijnlijk een Seal Point White is, en Hunter een Blue Point White. Alle 3 dus anders van kleur, en ik heb ze zelfs niet meer hoeven markeren, zo makkelijk zijn ook de 2 neva’tjes uit elkaar te houden.

Ik ben reuze benieuwd hoe de kleuren verder ontwikkelen, en hoe de wit aftekening van de neva’s zal zijn. Maar daarvoor moeten we nog even geduld hebben.

Al met al een veelbewogen week voor onze 3 kittens – en dit is pas de eerste week van hun leven! Dat beloofd nog wat. Maar het ziet er allemaal verder heel goed uit. Ze groeien goed, Hero lijkt het al een stukje beter te doen, en Tina lijkt wat meer tot rust te komen. Ik heb nu al zin in de toekomst met onze 3 mannetjes.

Tot de volgende blog!

Gisteren is in de vroege uurtjes onze Valentina bevallen van een drieling. Met deze korte blog wil ik hen graag aan jullie voorstellen!

Het heeft even geduurd, maar inmiddels is eindelijk mijn website weer bijgewerkt. De kittens van ons G nest zijn alweer uitgevlogen en worden in hun nieuwe huisjes allemaal erg verwend! Natuurlijk is het hier na het uitvliegen even erg stil geweest, maar gisteren is onze Valentina dan eindelijk bevallen van een drieling, op dag 66 van haar zwangerschap. De trotse papa is onze Ragnar!

De bevalling zelf is erg goed gegaan. Rond half 1 viel het mijn vriend op dat er kleine druppels “water” op de vloer van onze gang lagen. Dit bleek later Valentina’s vruchtwater te zijn. Minder dan een uur later was ze al aan het persen. Rond half 3 werd het eerste kitten geboren, ietwat moeizaam en in stuit. Het tweede kitten volgde niet snel daarna, en het derde kitten kwam precies een uur later, na een korte pauze – die had ze ook wel verdiend.

Graag stel ik aan jullie voor:

♂ Lumica’s Hope, geboren om 02:26, 104 gram
NEM – Seal/Blue (Tabby) Point (White)

♂ Lumica’s Hero, geboren om 02:42, 124 gram
SIB – Black and White

♂ Lumica’s Hunter, geboren om 03:42, 114 gram
NEM – Seal/Blue (Tabby) Point (White)

Het gaat erg goed met mama en haar babies. De kittens zijn nu 1,5 dag oud en allemaal alweer een hoop aangekomen. Valentina zorgt erg goed voor haar 3 kleintjes, al neemt ze ook goed de tijd voor haarzelf en heeft ze zelfs alweer buiten in ons buitenverblijf gelopen.

Wij hopen dat jullie weer zin hebben in alle mooie foto’s en blogs die wij de aankomende weken weer gaan plaatsen. Een nieuw nest met nieuwe avonturen, wij hebben er enorm veel zin in! En we vinden het ook enorm leuk dat wij dit weer met jullie allemaal kunnen delen.

Zoals jullie van ons gewend zijn, hebben alle kittens inmiddels hun individuele pagina’s gekregen (waar meer informatie en foto’s zijn te vinden) en ook zijn ze toegevoegd aan de lijst bij ‘Beschikbare Kittens‘. Door daar op hun foto te klikken kom je op hun desbetreffende pagina met meer informatie en foto’s terecht.

Als er nog vragen zijn, kunnen jullie ons altijd bereiken via het contact formulier.

Tot snel!